alkohol

"buong buhay ko, lahat ng lalaki, ang tingin sa'kin, mumurahing babae ako. pero ikaw lang... ikaw lang ang nagparamdam sa'kin nun. akala ko iba ka. magaling ka lang mag-english. mayaman ka lang. pero katulad ka rin nila. pare-pareho kayong mga lalaki. pare-pareho kayong walang kwenta! wag ka ng magpapakita sa'kin kahit kelan. lalo na sa anak ko. ayokong mahawa sya ng kahayupan mo."

or something to that effect...

dialogue yan ni judy anne santos kay ryan agoncillo sa isang eksena sa maalaala mo kaya... bago mag-commercial. ngayon-ngayon lang.

walang kinalaman ang dialogue na yan sa buhay ko. pero ewan ko ba... sobrang apektado ako ng eksena. umiiyak kase sya, eh. ramdam na ramdam ko yung sakit na nararamdaman nya habang sinasabi nya yan. nakakaiyak ang pag-iyak nya, ang husay. artista nga!

tapos... umiyak na rin ako. isang eksena lang pala sa tv at medyo maka-bagbag damdaming linya lang pala ang katapat ko para umiyak ng ganito. hindi ko na napigilan ang paglabas ng nakakalunod na emosyon. sakit, lungkot, galit, hinanakit sa buhay. sa kung anu-anong dahilan. umiyak ako ng umiyak na parang walang bukas. audition piece? siguro.

ang jologs! potah! sheng na ko! makatulog na nga lang!