the end
like water in your palm
i slowly drip
little by little
i fall to the ground
and as the earth embraces me
i smile
that faintest smile
i bade you goodbye now
for my time to go has come
-::- About Me -::-
Name: shadowlane
Location: Pasig City, Philippines
people think i'm crazy. most of the time they're right.
eh totoo naman na i've read this somewhere, ah! somewhere in my blog hahaha!
malungkot ang buhay. masayang magsulat ng malungkot pag nalulungkot. ayan ang resulta.
like water in your palm...
nice nice
ayan na naman ang "nice" comment galing ke master kramer. lalaki na naman ang ulo ko nyan. feeling ko na naman, ang galing kong magsulat. alam mo namang iba ang epekto sa'kin ng papuri mo. hahaha!!!
like water in your palm... pawis ng pasmadong kamay.
minsan...walang pinakamasarap damhin sa larangan ng buhay kundi ang sariling kalungkutan -at unawain ito.
pero minsan lang naman yan!
wag mo gawin libangan parang puso ng saging ang epekto nyan
weheheheh
sabi nga, hind ka raw makakaramdam ng saya 'pag hindi ka muna nakaranas ng lungkot. pero pwede bang pag sumaya ka, hanggang dun na lang? hindi ka na babalik sa lungkot? hehehe.
minsan nga lang. tama. pero mas malakas ang sipa ng minsan.
hmn...
basta blog mo ngayun ang paborito ko!
last year kay kramer
pucha, parang gusto kong mag-blush, ah!
bwa ha ha ha !!!
pero madaya ka. kung sana nilalagay mo yung blog mo para mabisita ko rin.
aheheheh...
ayoe ko!