statement

"dati, nung nalaman na nila, sabi ko aalagaan kita. kasi nga, mahal kita. mahal naman talaga kita. pero kahit ako sa sarili ko, hindi ko maintindihan kung bakit ganito na ngayon. hindi na kita naaalagaan. hindi na ko natupad sa sinabi ko. at kung titimbangin mo na, parang ang laki ko nang pagkakamali. na mas mabigat na yung sakit kesa dun sa masaya. hindi ako magaling sa kahit anong relasyon, pero sayo lang ako tumagal. sayo lang ako nakaramdam ng gantong pag-iintindi at pag-aalaga. ikaw lang ang taong tumanggap sa kung ano man ako at sa kung sino man ako. pero sinayang ko din. sarili ko na naman ang inisip ko. sa dami ng taong nagmamahal sayo, ako pa yung minahal mo. iniisip ko ngayon na sana hindi mawala yun. na sana hanggang kelan man, mahal mo pa nga ako. ako, mahal pa rin kita. iniisip ko na sana hindi na mawala kung ano man yung meron tayo dati. sa dinami-dami ng sinabi ko, hindi ko pa rin alam kung ano yung dapat para hindi ka mawala sakin. pero i blew it. lahat na siguro ng kapestehan, nagawa ko na sayo na sa puntong napuno na... na umabot na sa sagad. pero sana, may karugtong pa. sana.... hindi ko na alam. sorry."

ang sarap sana. pag ikaw ang pinagsabihan ng ganyan, siguro naman lalambot din ang puso mo. mawawala yung galit na nararamdaman mo. kakalimutan mo na lang ang lahat ng nangyaring hindi maganda.

pero kung wala namang nakitang pagbabago... kung pagkatapos lang ng ilang oras, nag-aaway na naman kayo, parang wala din.

"mas ok nga sigurong wag muna tayo mag-usap kung mamasamain mo lang din naman ang lahat ng sasabihin ko. hindi mo na rin naman ako naa-appreciate. hiwalayan mo na lang muna ako gaya ng gusto mong mangyari. balikan mo na lang ako kapag kaya mo na akong pakisamahan ng ayos. asikasuhin mo na lang muna yung madami mong ginagawa para hindi mo na naiisip na hindi mo na ako naaalagaan. malaki naman na ako. masasanay din ako nang hindi umaasa sa presence mong hindi ko na rin naman masyadong nararamdaman. wala na rin naman akong silbi sa'yo sa tingin ko."

ang saya.